Feliks Michalski


Feliks Michalski, urodzony 29 grudnia 1898 roku w Szerokiej, to postać, która zasługuje na szczególną uwagę w kontekście historii Polski. Żył w czasach, kiedy kraj zmagał się z różnymi wyzwaniami, co niewątpliwie wpłynęło na jego późniejsze działania.

W ciągu swojego życia, które zakończyło się tragicznie 1 września 1939 roku w Krywałdzie, Michalski był nie tylko żołnierzem Wojska Polskiego, ale także aktywistą niepodległościowym na Śląsku. Jako uczestnik III powstania śląskiego, jego działalność miała istotny wpływ na walkę o polską rację stanu w regionie.

Jego biografia to przykład odwagi i poświęcenia, które ma swoje miejsce w polskim dziedzictwie narodowym, a historia jego życia jest inspiracją dla wielu pokoleń.

Życiorys

Feliks Michalski przyszedł na świat 29 grudnia 1898 roku w Szerokiej, w rodzinie Franciszka i Zofii z d. Szemoszka. W jego rodzinie znajdował się również dwóch braci: Franciszek (urodzony w 1897 roku) oraz Ryszard (ur. 1903). Michalski z sukcesem ukończył zarówno szkołę ludową, jak i rolniczą, co zaszczepiło w nim umiejętności niezbędne do życia w tamtych czasach.

W maju 1917 roku został powołany do Armii Cesarstwa Niemieckiego. Początkowo pełnił służbę w 21. Pułku Artylerii Ciężkiej aż do września, kiedy to trafił na front wschodni, gdzie stacjonował do grudnia. Następny miesiąc spędził na froncie zachodnim w Francji, aż do września 1918 roku, kiedy to został wzięty do niewoli przez wojska angielskie.

Po zakończeniu wojny, w kwietniu 1919 roku, Michalski zdecydował się wstąpić do Armii Polskiej we Francji, gdzie zasilono szeregi 2 Pułku Artylerii Polowej. W maju powrócił do kraju, by wziąć udział w wojnie polsko-ukraińskiej. Jego służba trwała od czerwca do lutego 1920 roku na granicy górnośląskiej, a następnie uczestniczył w działaniach na froncie pomorskim, skupiając się na odzyskaniu Pomorza Wschodniego. W czasie wojny polsko-bolszewickiej walczył aż do czerwca, mimo że w tym okresie przeszedł hospitalizację z powodu dyzenterii. Po wyjściu ze szpitala w sierpniu, kontynuował służbę w 11 Pułku Kresowym Artylerii Polowej.

8 listopada Michalski został zwolniony z wojska i powrócił na Górny Śląsk, gdzie aktywnie zaangażował się w Polskiej Organizacji Wojskowej. Wzięty w dniu trwania III powstania śląskiego, dowodził III batalionem 13 Żorskiego Pułku Piechoty.

Po zakończeniu konfliktu, podjął pracę jako strażnik graniczny na odcinku Krywałd–Knurów–Nieborowice, a także w fabryce materiałów wybuchowych Lignoza SA. W 1935 roku zarządzał restauracją „Kasino” w Krywałdzie, zaś rok później był dzierżawcą lokalnego kasyna, które stało się miejscem spotkań Związku Powstańców Śląskich.

W sierpniu 1939 roku, Michalski objął dowództwo 1. kompanii II batalionu Ochotniczych Oddziałów Powstańczych, odpowiedzialnego za obronę linii granicznej na odcinku Wilcza–Knurów przed nadciągającymi wojskami niemieckimi. Niestety, 1 września 1939 roku, życie Feliksa Michalskiego zakończyło się tragicznie – został postrzelony w brzuch przez żołnierza niemieckiego podczas podróży na rowerze do szkoły w Krywałdzie, gdzie miał dostarczyć rozkazy dotyczące kontynuacji walk.

Ordery i odznaczenia

Feliks Michalski był osobą, która otrzymała szereg odznaczeń i wyróżnień za swój wkład w obronę i budowę ojczyzny. Poniżej przedstawiamy jego najważniejsze odznaki:

  • Krzyż Walecznych,
  • Medal Niepodległości (16 marca 1937),
  • Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1933),
  • Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi,
  • Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
  • Gwiazda Górnośląska.

Upamiętnienia

3 września 2004 roku w Krywałdzie odbyła się ceremonia odsłonięcia obelisku, który ma na celu upamiętnienie Feliksa Michalskiego. Jest on jednocześnie patronem Zespołu Szkolno–Przedszkolnego, w imieniu którego inicjatywa została zrealizowana. W 2009 roku, w ramach projektu „Knurowskie sacrum, zabytki, muzea”, Izba Tradycji wydała pocztówkę z jego wizerunkiem. Publikacja była stworzona w formie stylizowanego na stare zdjęcie dokumentu, a na odwrocie można było znaleźć życiorys oraz zasługi Michalskiego dla miasta.

W uznaniu za jego wkład w rozwój Knurowa, jedna z ulic nosi jego imię. Dodatkowo, nazwisko Michalskiego znalazło się na Pomniku Powstańców Śląskich, co jest kolejnym dowodem na jego znaczenie w historii regionu. Na jego cześć powstała również harcerska wiata ogniskowa, zlokalizowana przy ul. Feliksa Michalskiego 27, znana jako „Feliksówka”, ulokowana obok Miejskiej Szkoły Podstawowej nr 3, która nosi jego imię.

Życie prywatne

Feliks Michalski przez długi czas prowadził życie rodzinne u boku Małgorzaty Rozalii, z domu Kaczmarczyk, z którą związał się małżeństwem w 1926 roku. Rasowy związek małżeński obdarzył ich trojgiem dzieci: Stefana, który przyszedł na świat w 1927 roku, Marię, urodzoną w 1933 roku, oraz Feliksa, który dołączył do rodziny w 1939 roku. Feliks jest dumnym dziadkiemAdama Ramsa, co stanowi także piękny element jego życia rodzinnego.

Przypisy

  1. Lubię Knurów i mieszkańców. „Przegląd Lokalny”. Nr 52, s. 7, 23.12.2014 r.
  2. Ewa Granieczny, Bogusław Szyguła, Knurów - miasto na węglu wyrosłe, Knurów 2014, s. 31.
  3. Niech pomnik stanie trwały, by uczcić krew na polu chwały. „Przegląd Lokalny”. Nr 27, s. 7, 04.07.2013 r.
  4. Patroni na pocztówkach. „Przegląd Lokalny”. Nr 16, s. 10, 23.04.2009 r.
  5. a b c d e f g h Patroni naszych ulic: Feliks Michalski. „Przegląd Lokalny”. Nr 9, s. 6, 04.09.1992 r.
  6. M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 94 „za pracę na polu odzyskania niepodległości”.
  7. M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 279 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  8. a b c d e f g Delowicz 2011, s. 233.
  9. a b c d e Delowicz 2011, s. 232.
  10. a b c d Delowicz 2011, s. 231.
  11. Delowicz 2011, s. 141.

Oceń: Feliks Michalski

Średnia ocena:4.5 Liczba ocen:12