Kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Jastrzębiu-Zdroju

Świątynia, zaprojektowana przez uznanego architekta Karola Tchórzewskiego, charakteryzuje się unikalnym wystrojem wnętrza, który w znacznym stopniu zrealizował Henryk Burzec, uczeń znanego rzeźbiarza Xawerego Dunikowskiego. Ważnym momentem w historii tej świątyni było zaangażowanie ówczesnego proboszcza, księdza Emanuela Płonki, który w 1946 roku podjął decyzję o nieprzyjęciu parafii w Katowicach-Załężu i skoncentrowaniu wysiłków na budowie nowego kościoła w Ruptawie.

W 1947 roku powołano Komitet Budowy Katolickiego Kościoła w Ruptawie, w skład którego weszło 31 osób, a na jego czele stanęli Franciszek Czyż, Alojzy Zdziebło i Paweł Mazur. Uroczyste poświęcenie świątyni miało miejsce 28 sierpnia 1949 roku, w dniu odpustu, kiedy to biskup Stanisław Adamski, mający wątpliwości co do terminowości zakończenia prac budowlanych, wizytował parafię. Parafianie jednakże z wielkim zapałem przystąpili do intensywnych prac, co umożliwiło im zakończenie budowy w wyznaczonym czasie.

Kościół został dedykowany Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Panny i obecnie figuruje w gminnej ewidencji zabytków miasta Jastrzębie-Zdrój, podkreślając znaczenie tego miejsca dla lokalnej społeczności oraz dla historii regionu.