Kościół Matki Bożej Różańcowej w Jastrzębiu-Zdroju

Historia tego kościoła sięga lat trzydziestych XX wieku, kiedy to architekci H. Szołdra oraz K. Kluz zaprojektowali świątynię. Prace budowlane rozpoczęły się w czerwcu 1939 roku, jednak nieoczekiwany wybuch II wojny światowej, wraz z zajęciem Moszczenicy przez hitlerowców, wstrzymał dalsze prace. Na skutek licznych interwencji ze strony miejscowego proboszcza oraz dziekana wodzisławskiego, Starostwo w Rybniku ostatecznie zgodziło się na wznowienie budowy, co jednak miało miejsce tylko na krótko.

W trakcie tego okresu udało się zrealizować jedynie wzniesienie murów wieży oraz sideł na wysokość czterech metrów nad poziomem gruntu. Ponowne wstrzymanie budowy na zlecenie nazistowskich władz oraz konfiskata materiałów budowlanych, które następnie zostały użyte do budowy domów w Jastrzębiu-Zdroju, przyczyniły się do dalszego opóźnienia. Dopiero po zakończeniu wojny w 1947 roku, dzięki staraniom proboszcza Maksymiliana Kowalczyka, podjęto działania na rzecz kontynuacji budowy świątyni.

Po trzech latach intensywnych prac nad obiektem, przystąpiono do przygotowania ceremonii poświęcenia. Kościół oddano pod opiekę Matki Bożej Różańcowej w roku 1950, który papież Pius XII ogłosił "Rokiem Maryjnym". Uroczystość poświęcenia miała miejsce 8 października 1950 roku i została przeprowadzona przez biskupa Stanisława Adamskiego, który był ordynariuszem katowickim. Kościół Matki Bożej Różańcowej odgrywa nie tylko ważną rolę w życiu duchowym mieszkańców, ale również jest obecnie zarejestrowany w gminnej ewidencji zabytków miasta Jastrzębie-Zdrój.